6. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Το τραπέζι είχε εμφανιστεί πάλι και στη μια άκρη του ήταν η Zwitsa, ενώ στην άλλη η Lady Sovereign.

«Κι έτσι είδα την demi Cullen να λέει στη zwitsa τι συνέβη σήμερα» τελείωσε τη διήγηση της η Lady Sovereign.

«Επειδή κουράστηκα!» άρχισε να μιλάει έντονα η Zwitsa «θα σας τα πω όλα! Και να μη με διακόψει ΚΑΝΕΙΣ

 »Υπάρχει μια μυστική οργάνωση μάγων, η οποία προσπαθεί να κάνει τον κόσμο καθαρό από τα δαιμόνια.

»Τα δαιμόνια είναι διάφορα πλάσματα γεννημένα από μάγους και ανθρώπους, που δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνα και κάνουν σκανταλιές. Η επόμενη ήταν να διαλέξουν μια ιστοσελίδα με πολύ ζήτηση και να σκοτώσουν όλων τους γονείς.

»Όμως, δεν τα κατάφεραν! Για να πεθάνουν πρέπει να περάσουν από εσάς. Ένας μάγος από την οργάνωση, κατάφερε να κάνει ένα μη αντιστρέψιμο ξόρκι, όπου έλεγε αν δεν πεθάνετε εσείς δε πεθαίνουν αυτοί με κανέναν τρόπο. Όταν το ανακάλυψαν, προσπάθησαν να σας βρουν κι έτσι η οργάνωση αποφάσισε να σας φυγαδεύσει κάπου.

»Δεν σας είπαμε τίποτε, για οποιαδήποτε αντίδραση, ή κάτι τέτοιο. Ζητάω μόνο κατανόηση και τίποτα άλλο.

»Όλοι εσείς, θα θέλατε να το παίξετε ήρωες και να τους σώσετε. Δεν είναι όμως έτσι η Ζωή… Δεν είναι…

»Όταν, λοιπόν, καταλάβαμε τον κίνδυνο και σας φέραμε εδώ τα δαιμόνια άρχισαν να αναρωτιούνται τι να έγινε. Δεν άργησαν να φτάσουν σε μας, και τότε πήραν ένα γονέα από τους δυο! Οπότε τώρα έχετε όλοι μόνο πατέρα – όχι πως η μαμά σας πέθανε» συμπλήρωσε γρήγορα αφού είδε μερικά πρόσωπα να παραμορφώνονται με οποιονδήποτε τρόπο.

«Εμείς – ως μάγοι – θέλουμε να βρούμε τους γονείς σας και να κλείσουμε κάποια – οποιαδήποτε – συμφωνία.

»Πριν λίγες μέρες η demi Cullen αποκάλεσε τη Lady Sovereign με το μικρό της κι εκείνη την ανακάλυψε. Βέβαια, το καλύψαμε, μα τα συναισθήματά της ήταν περίεργα. Ιδικά προς την demi Cullen.

»Ο λόγος που σας τα λέω όλα αυτά, είναι διότι θέλω να δω  πόση λογική έχετε! Είστε όλοι μόνοι σας! Αυτό σκεφτόταν κάθε μέρα η twilightsagaddicted. Όλοι είστε μόνοι σας. Έπρεπε να σας κάνουμε να νιώθετε μόνοι για να βρείτε ζεστασιά και παρηγοριά ο ένας στον άλλον, βάλαμε σπιρουνιές για να τσακωθείτε – όπως η Robelina κι η Morena και o twilightFOREVER με τον mR.Geo –, αλλά πάντα ήσασταν μαζί. Στηρίζατε ο ένας τον άλλον…»

«Το πρόβλημα με το σφυγμό της Morena εσείς τον προκαλέσατε;» ρώτησε η sandra21.

«Ναι» απάντησε η Zwitsa ενοχλημένη που την διέκοψαν «τη φροντίσατε, την αγαπήσατε. Δεν πρόκειται να πεθάνει, όχι τώρα τουλάχιστον. Αυτή τη στιγμή, που είναι σε κώμα στο πάνω δωμάτιο, μπορεί να «ονειρευτεί» εμάς, αυτό που γίνετε τώρα.

»Και τώρα ψηφίστε. Θέλετε να μείνετε εδώ, να αφήσετε την κατάσταση στα χέρια μας;»

 Ξάφνου – μπροστά σε όλους – άνοιξε το τραπέζι και βγήκε ένα τηλεχειριστήριο.

Ναι – Όχι!

 Κανείς δεν ήξερε τι να πατήσει.

 Όπως αποδείχθηκε οι περισσότεροι πάτησαν το Ναι. Δηλαδή πήγαιναν να συναντήσουν τον πατέρα τους.

*~*~*~*~*~*

(Τα ονόματα θα λέγονται με τα ψευδώνυμα για να μην γίνει μπέρδεμα)

«Αχ… Μαρία μου» αγκάλιαζε τη Μαρία Κάλεν 1 ο πατέρας της με νοσταλγία.

«Θανάση να με λες» προσπάθησε να σπάσει τον πάγο η Μαρία Κάλεν 1.

 Δεν τα κατάφερε όμως! Ο πατέρας της έσκασε ένα μελαγχολικό χαμόγελο, για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου κι είπε:

«Αχ, τι θα τρώμε τώρα πια που λείπει κι η μητέρα σου;» αναστέναξε.

 Εκείνη ανταπέδωσε την αγκαλιά – πιο σφιχτά – χωρίς να μιλήσει.

Βρισκόταν μέσα στο μικρό σπίτι της, με τη γάτα να έχει κουρνιάσει δίπλα τους.

 Συνήθως έκανε βόλτες και μονίμως νιαούριζε. Τώρα, είχε καταλάβει πως το κλίμα ήταν βαρύ κι ήταν και αυτή ντυμένη με την ατμόσφαιρα.

*~*~*~*~*

«ROBELINA σταμάτα να γκρινιάζεις!» φώναξε ο πατέρας της « ΑΜΑΝ ΠΙΑ Σ’ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙΣ ΦΑΕ ΟΛΟ ΣΟΥ ΤΟ ΦΑΪ ΚΑΙ ΜΗΝ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΧΝΑ!»

 H Robelina δεν μίλησε. Φούσκωσε τα χείλη της και σταύρωσε τα χέρια της. Ο πατέρας αναστέναξε περνώντας τα χέρια του ανάμεσα από τα μαλλιά του.

 Εκείνη σηκώθηκε, κατευθύνθηκε προς το δωμάτιό της και, για άλλη μια φορά από τότε που γύρισαν σπίτι, άνοιξε το λάπτοπ της. Πληκτρολόγησε για ξανά Bellanded… κι από κάτω εμφανίστηκε η ιστοσελίδα.

 Πάλι τίποτα! Τζίφος… Το μόνο που βγάζει είναι μια λέξη, μια λέξη που έχει σημασία για κάποιον που θα την απομνημονεύσει… αν μπορεί… Νατάσα.

*~*~*~*~*~*~*

«Τι να σημαίνει αυτό το Νατάσα;» ρώτησε η Lady Sovereign τον πατέρα της.

Εκείνος αναστέναξε. «Πραγματικά ΔΕΝ ξέρω… ανάποδα διαβάζεται ασατάν, δε μου λέει κάτι»

Ήταν σειρά της Lady Sovereign να αναστενάξει. «Λες και είμαι σε μυθιστόρημα με τον Σέρλοκ Χολμς»

«Γιατί;» απόρησε ο πατέρας της.

«Η απάντηση είναι κάτω από τη μύτη μου… αλλά… αλλά… να δε μπορώ να την…» και τότε έσπασε. Ξέσπασε σε λυγμούς κι αγκάλιασε τον πατέρα της. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια, η μύτη και το στόμα της μούσκεψαν το πουκάμισο το πατέρα της.

*~*~*~*~*~

Όμως ένα άτομο δε γύρισε πίσω. Ένα άτομο έκατσε σπίτι της...

Η Μοrena αναστέναξε, αγγίζοντας τον τοίχο, στον οποίο κάποτε ήταν τα δωμάτια των παιδιών. Τα δωμάτια όλων, όσων αγάπησε. Όταν σταμάτησε να είναι μόνη κι είχε παρέα, της άρεσε. Δεν το είχε παραδεχθεί, αλλά πραγματικά της άρεσε. Πέρναγε όμορφα.

 Κοίταξε το χολ και σκέφτηκε τις μέρες που εμφανιζόντουσαν διάφορα ροφήματα.

«Καταραμένη  demi Cullen» γρύλισε μέσα από τα δόντια της.

 Κοίταξε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και αναμνήσεις, άρχισαν να έρχονται στο μυαλό της.. χαμογελαστά πρόσωπα, πειράγματα – στην επόμενη σκέψη γέλασε αυθόρμητα – η Πάτυ.

«Ορκίζομαι», είπε μονολογώντας «ορκίζομαι πως μια μέρα θα βρω τρόπο να επιστρέψουν οι γυναίκες στα σπιτικά τους! Και ορκίζομαι πως θα βρω κάποιον τρόπο για να φέρω πάλι τα παιδιά εδώ!»

 *~*~*~*~*

Το μυαλό της emy+Robert δούλευε πυρετωδώς. Κι αν δεν είναι τα γράμματα ανάποδα; Σκέφτηκε αφήνοντας το λεξικό να πέσει στο δάπεδο με δυνατό πάταγο.

 Έβρισε καθώς σκεφτόταν τι θα γίνονταν, αν ξύπναγε ο πατέρας της. Ύστερα άκουσε ένα ροχαλητό.

 Αυτόματα της ήρθε στο μυαλό ο αδερφός της. Μόλις όμως άφησε μια πορδή, κατάλαβε πως κι αυτός κοιμόταν.

Συλλαβές! Ήταν αυτό που σκέφτηκε, τελικά. Το Νατάσα, με τις ανάποδες συλλαβές γίνονται…

«Σατανάς» ψέλλισε.

Αρκέστηκε μόνο αυτό για να τηλεμεταφερθεί πίσω στο σπίτι.

Αντίκρισε ξανά όλα τα άτομα από το φόρουμ. Όλα όσα είχε ώρες να δει… κι αυτό που κατάλαβε,  ήταν πως ήθελα απεγνωσμένα να τους δει.

«Ήσασταν ώρα εδώ;» ρώτησε η emma Cullen pattinson.

«Μόλις ήρθα» πρόλαβε να απαντήσει η sandra21 «Λες και εξαϋλώθηκα!»

«Και εγώ!» έσμιξε τα φρύδια της η emma Cullen pattinson.

*~*~*~*~*~*

31 Δεκεμβρίου 2010        Ώρα: 23:55

Όλοι φόραγαν, όμορφα ρούχα κι είχαν κάνει μπάνιο. Η βασιλόπιτα είναι ένα μέτρο ακριβώς – είχε βοηθήσει κι η Zwitsa σ’ αυτό – κι έτσι θα έμενε και περίσσευμα.

Δύο λεπτά ακριβώς πριν τον νέο χρόνο κατέβηκε από τις σκάλες ο twilightFOREVER.

 Ένα λεπτό…

«Μισό λεπτό!» φώναξε η emma Cullen pattinson, όταν ξεκίνησαν την αντίστροφη μέτρηση από τα 60¨.

«Demi Cullen, Zwitsa».

Μια λάμψη εμφανίστηκε κι ύστερα τα δύο κορίτσια εμφανίστηκαν.

«Τι συμβαίνει;» ρώτησε απορημένη η Ζwitsa.

«Θα κάνετε μαζί μας Πρωτοχρονιά» δεν ήταν ερώτηση.

 Αρχικά φάνηκαν μπερδεμένες. Μετά εκείνη χαμογέλασε και η demi Cullen κοκκίνησε.

«ΔΕΚΑ, ΕΝΝΙΑ, ΟΧΤΩ, ΕΠΤΑ, ΕΞΙ, ΠΕΝΤΕ ΤΕΣΣΕΡΑ, ΤΡΙΑ ΔΥΟ, ΕΝΑ!!!» ούρλιαξα ταυτόχρονα όλοι.

 Ύστερα αγκαλιές, φιλιά και λοιπά.

 Η demi Cullen στεκόταν σε μια γωνιά μόνη της και την πλησίασε η Lady Sovereign.

«Να ξέρεις» της είπε «πως όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία. Στη δική σου περίπτωση δε συμβαίνει κάτι τέτοιο…»παύση, η demi Cullen είχε βουρκώσει «γιατί δεν έκανε τίποτα άσχημο! Αντιθέτως προσπάθησες να σώσεις εκατό ζωές» χαμογέλασε «μπράβο σου».

 Εκείνη ξέσπασε σε λυγμούς και αγκάλιασε την «φίλη» της – αν μπορούσε να τη χαρακτηρίζει έτσι πλέον…