Μπέλλα:
<<Άλις;>>, είπε ο Έντουαρντ σαστισμένος, <<τί κάνεις εσύ εδώ;>>
Η Άλις τον κοίταζε σοβαρά αλλά και βαρεμένα (δηλαδή κάπως έτσι ----> -.-).
Α.......Έπαιζαν με τα νεύρα μου. Δεν το είχα σε τίποτα να τους διώξω όλους. Η Άλις ακόμη σκεφτόταν την απάντηση ενώ ο Έντουαρντ ηρέμησε.
Κοίταξα τον Τζέικομπ. Ήταν νευριασμένος όσο κι εγώ. Κοίταξα το αγγελικό και όμορφο προσωπο της Άλις. Δεν κρατήθηκα. Της αγγάλιασα.
<<Άλις;!>>, είπα μέσα σε λιγμούς. Δεν ήξερα αν με άκουγαν τι έλεγα.
<<Ηρέμησε Μπέλλα..>>,μου είπε καθησυχατηκά.
<<Έντουαρντ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ;>>, φώναξε η Αλις, <<αν την αγαπάς πραγματικά όπως λες τότε ΑΣΤΗΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΕΙ>>, και μετά κάτι σκέφτηκε για να μην το ακούσουμε οι υπόλοποι.
Ύστερα σκέφτηκα τα λόγια της Άλις: Αν την αγαπάς όπως λες.
<<Επ! όλοι μαζεμένοι εδώ; Συνομοσία κάνετε;>>, ακούστηκε ακόμη μιά φωνή.
Άλις:
<<Άλις, τί κάνεις εδώ;>>, με ρώτησε ο Έντουαρντ σαστιμένος.
Εμ...ίσως αυτό που μου είπες, σκέφτηκα κοροϊδευτηκα και ειρωνικά.
Ο σκύλος της Μπέλα είχε νευριάσει. Το ίδιο κι η Μπέλλα. Ξαφνικά έτρεξε προς εμένα και μ'αγκάλιασε.
<<Αϊ>>, είπε προσπαθόντας να πεί το όνομά μου μέσα σε λιγμούς. Έχωσε το πρόσωπο της στο στήθος μου.
<<Ηρέμησε Μπέλλα>>, της είπα και μετά γύρισα το κεφάλι μου στον Έντουαρντ . Ξαφνικά νευρίασα κι εγώ, <<Έντουαρντ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ;αν την αγαπάς πραγματικά όπως λες τότε ΑΣΤΗΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΕΙ>>, ή τουλάχιστον αυτό που είναι, σκέφτηκα κοροϊδευτηκά ξανά.
Είδα την Μπέλλα που κάτι συλλογιζόταν. Ωχ! Τί έκανα πάλι; Τί χαζομάρες έκανα; Της χάλασα την ευτυχ...
Ξαφνικά μιά άλλη φωνή διέκοψε την σκέψη μου.
<<Επ! όλοι μαζεμένοι εδώ; Συνομοσία κάνετε;>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου